Na pierwszym planie stawiamy dobro dzieci i młodzieży. Wspieramy zrównoważony rozwój społeczny oraz integrację środowiska lokalnego. Odpowiadamy na potrzeby społeczne i wychowawcze wzmacniając pozytywny potencjał ludzi i zwiększając poziom ich kompetencji.
Budując i rozwijając trwałe więzi współpracy, razem wytyczamy nowe, lepsze i skuteczniejsze drogi rozwoju społecznego i osobistego.
Główne obszary naszego zainteresowania to edukacja, wychowanie dzieci i młodzieży ze szczególnym uwzględnieniem profilaktyki problemów społecznych. Współpracujemy również z instytucjami państwowymi, samorządami lokalnymi oraz pracownikami służb społecznych na rzecz wdrażania rozwiązań systemowych.
Aktywnie uczestniczymy w tym procesie korzystając z nowoczesnych narzędzi oraz innowacyjnych metod.
Podpisujemy się pod strategią tzw. zrównoważonego rozwoju społecznego czyli takiego, w którym potrzeby obecnego pokolenia mogą być zaspokojone bez umniejszania szans przyszłych pokoleń na ich zaspokojenie (definicja sformułowana przez G.H. Brundtlanda, sekretarza generalnego ONZ, na konferencji w 1987). Nierówność wskazywana była wówczas jako największy problem środowiskowy, stanowiący fundamentalną barierę rozwoju.
Pojęcie zrównoważonego rozwoju znajduje się także w polskiej konstytucji w art. 5: „Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju.”
Zgodnie z Human Development Report największe szanse na trwały i zrównoważony rozwój społeczny daje „postawienie człowieka w centrum rozwoju, chroniącego zarówno szanse życiowe przyszłych pokoleń, jak i szanse pokoleń obecnych oraz szanującego systemy naturalne, od których zależy wszelkie życie” (por. dr Ryszard Szarfenberg, „Globalne strategie rozwoju społecznego”, Instytut Polityki Społecznej Uniwersytet Warszawski, 2009).
Sądzimy, że dla realizacji założeń zrównoważonego rozwoju niezbędne są: podmiotowość jednostki oraz zintegrowane podejście do polityki społecznej (por. dr Wanda Nagórny „Polityka społeczna a zrównoważony rozwój” Prace Naukowe Akademii i im. Jana Długosza w Częstochowie Seria: Pragmata tes Oikonomias, 2011, z. V).
W swoim najprostszym znaczeniu, rozwój społeczności polega na bezpośredniej pracy wspierającej aktywność i samoorganizację na poziomie indywidualnych społeczności.
Głównym celem prac na rzecz rozwoju społeczności jest wspólne przyczynianie się do zmian na lepsze poprzez:
Dąży się do tego poprzez:
Kultura plemion koczowniczych, z których pochodzą Tatarzy krymscy oddaje dynamikę procesów zachodzących w społeczeństwach, które będąc w nieustannym rozwoju również są w drodze i przenoszą się z miejsca na miejsce w historii, czasie i przestrzeni obierając swój niepowtarzalny kierunek. Chcąc uczestniczyć w tym procesie również stajemy się nomadami.
Każde środowisko społeczne charakteryzuje się własną dynamiką i zmiennością. Czerpiąc z dotychczasowego doświadczenia i historii nieustannie szuka nowych dróg rozwoju.
Także i my zadajemy sobie od początku naszej działalności (stale dzisiaj) pytanie o właściwe kierunki, jakie powinniśmy obierać, żeby właściwie realizować złożone cele.